Je had het je zó voorgenomen: jouw kinderen zouden nooit meemaken wat jij hebt meegemaakt. Geen kille sfeer, geen angst, geen spanning. Jouw huis zou een plek worden waar iedereen zich welkom en geliefd voelt, waar emoties er mogen zijn, waar rust en verbondenheid heerst.
Maar de werkelijkheid voelt anders.
Van Vechten en Vluchten naar Veilig Verbonden.
Wat als dit zo doorgaat?
Je hebt zo hard gewerkt om het anders te doen. Maar als je eerlijk bent, zie je hoe de geschiedenis zich herhaalt.
Je merkt dat je kinderen niet altijd zichzelf durven zijn bij jou. Ze houden zich in. Ze slikken tranen weg. Ze worden boos, en jij weet niet hoe je daarop moet reageren.
En diep van binnen voel je de angst: wat als ik ze dezelfde pijn meegeef als ik zelf heb ervaren?
Wat als ze later terugkijken en denken:
Mijn moeder deed haar best, maar ik voelde me niet echt veilig bij haar.
Dat is een gedachte die je niet kunt verdragen.
Maar weet dit: je kunt het doorbreken.
Niet door nóg meer te praten, want je hebt het al eindeloos geanalyseerd. Maar door het patroon bij de wortel aan te pakken. Daar waar het zich in jou heeft vastgezet: in je lichaam, je zenuwstelsel, je automatische reacties.
Ik help je om die diepe spanning los te laten, zodat je écht aanwezig kunt zijn voor je kinderen.
Zodat jij de moeder wordt die je altijd al wilde zijn. Niet alleen in intentie, maar in hoe je je voelt, reageert en handelt.
Je hoeft niet vast te blijven zitten in oude patronen. Je hoeft het niet alleen te doen.