Die zeurende pijn laat je geen moment met rust, hoe vaak je ook probeert te ontspannen of die knopen eruit laat masseren. Je denkt regelmatig ‘ik moet weer even goed gemasseerd of gekraakt worden’. Maar elke pijnlijke triggerpoint of dry-needling behandeling geeft telkens maar tijdelijk verlichting waardoor het je veel tijd en geld kost en je behandelingen zijn ondertussen wel op uit je zorgverzekeringspakket. Het belemmert je om te doen wat je wilt, lekker sporten of leuke dingen doen met je partner (inclusief de horizontale tango dansen 😉) of onbezorgd spelen met je kinderen zonder dat je rekening moet houden met die pijn en of je wel genoeg paracetamol in huis hebt.

Je hebt alle boxen al aangetikt, van de huisarts naar de orthopeed, van foto’s naar scans en echo’s. En maar weer hoopvol wachten op de uitslag dat ze iets kunnen zien maar helaas, op wat slijtage na verklaart het de intense pijn niet. Je begint er onderhand wel een beetje moedeloos van te worden, je bent bang dat het nooit meer overgaat en dat je hier mee zult moeten leren leven. En wellicht heeft een arts of therapeut je dit ook al verteld dus het vertrouwen in de dokters in witte jassen en therapeuten wordt steeds minder en hiermee de hoop op een pijnvrij leven ook. Dus zoek je het in een andere hoek op aanraden van de mensen om je heen die zeggen ‘weet je wat je moet proberen’ en daar ga je dan weer, een afspraak bij de osteopaat is gemaakt en als dat niet werkt dan maar naar de acupuncturist voor een paar naalden hier en daar en op de terugweg koop je de drogist leeg omdat je gehoord hebt dat supplementen ook wel goed werken.

Je let op je houding, je rekt en je stretcht alsof je er één uit de Barbapapa familie bent, je smeert je suf met tijgerbalsem en hebt per ongeluk ook al eens ervaren wat voor gevolgen het heeft als je je handen erna niet goed wast. Soms lijkt het alsof je bij Schiphol op de landingsbaan werkt want je zwaait en draait je armen los omdat de fysio zegt dat je moet blijven bewegen en je spieren moet versterken. Uiteindelijk koop je dan nog maar weer zo een massageapparaat bij Ali Express die na 2 keer op zolder beland want het is toch niet echt een lekker gevoel, of je staat met een tennisbal rondjes tegen de muur te draaien. Maar niks lijkt echt te werken, en sterker nog, het wordt alleen maar erger want je vindt steeds net niet dat ene pijnpuntje die je zoekt.

Omdat je aan jezelf begint te twijfelen of je gek aan het worden bent en je jezelf afvraagt of je je aanstelt. Het voelt alsof je lichaam je in de steek laat en je tegenhoudt om het leven te leiden die je wilt leiden. Hier pieker je regelmatig over, vooral als je ‘s avonds in bed een pijnvrije comfortabele houding aan het zoeken bent in de hoop dat je dan een nacht kan doorhalen. De vicieuze cirkel van negatieve gedachten en nog meer spanning en stress op je schouders is rond en ook je omgeving merkt hier de gevolgen van aangezien het je niet altijd meer lukt om ‘de goede vrede’ te bewaren.